Maniden meralıyım Yürekten yaralıyım Değmeyin dolaşmayın Ben bir asker yariyim – Maniden mestim olan Küçükten dostum olan Çek ellerini koynumdan Ben sana küstüm oğlan – Mani mani hu mani Çukurda koydun beni Edeceğin bu muydu? Kurda yedirdin beni
Mani demeye geldim Kaymak yemeye geldim Maremim kaymak değil Yari görmeye geldim – Ay boğuda boğuda Eller ne dedi buluta Ben ne dedim yare Gide beni unuta – Mani bilirim altmış Güle zemzemi katmış Yarimin perçemleri Zemzemi suya katmış – Gidene bak gidene Boyu benzer fidana Hem yere kurban olayım Hem yar ile gidene –
Mani bilirim altmış Suya zemzemi katmış Yarin güzel kaşları Aklımı başımdan almış – Kanatlı kapının nazlı kızıyam Kalem arıyam derdimi yazam Çoğ oğarmaz ben bu dertten ölürem Dertli yazın mezarımın taşına – Yaza yaza yaz geldi Tarlaya kiraz geldi Daha çok yazacaktım Mürekkebim az geldi – Maniden mesdim oğlan Küçükten dostum oğlan Bir çift sözün
Gara fidan budama Gel odama odama Gelürse güzel gelsin Çirkin goymam odama – Gara fidan dalım yoh Gencecügem yarım yoh Yarım eller goynunda Cahilem haberim yoh – Garanfil ezenim yoh Gelgürden süzenim yoh Şu Alansa içinde Salınıp gezenim yoh – Garanfil ehtim heblek Dadandı gara leylek Ehtim biçtim hür gettim Goymadı gahpe felek – İndim
Maniyi baştan söyle Kalemden kaştan söyle Karnımın açlığı var Ekmekten kaştan söyle – Kaşıklık dolu kaşı Oğlunuz bana aşık Kaçıpta gelecektim Mahalleniz çok dolaşık
Derelerde yayıldım Gün vurdu bayıldım Bene bir şey demeyin Ben yarimden ayrıldım – Kaleden iniş mi olur Ham demir gümüş mü olur İlkin söz verip Sonradan dönüş mü olur – Gümüş ibrik alırım Dış kapıyı sularım Giderken küstürmüşüm Gelirken karşılarım – Gümüş ibrik var benim Parmağıma dar benim Şu Kelkit’in içinde Kara gözlü yar benim
Eski dönem insanları kralları öldüğü zaman mezara koyduklarında tüm mal varlığını da yanında mezara koyarlarmış. Geremez Dağ’ında da kırk tane mezar varmış, bir tanesi de kralın mezarıymış. Kralın mezarlığına da büyüklerin dediğine göre mezarın içerisine kralın tüm varlığı beraberinde defnedilirmiş. Günümüzde yapılan kazılarda bulunan değerli eşyalar efsanenin doğru olduğunu kanıtlıyor. Bunula birlikte Geremez Dağı’nın tepesinde
Rivayete göre Kelkit Vadisinde bir zamanlar kuraklık hüküm vermiş. Halk susuzluk yüzünden tarlalarını sulayamaz, hayvanlarını doyuramaz hale gelmiş. Bir gün yaşlı bir derviş bu topraklardan geçerken halkın çaresizliğini görmüş. İnsanlar dervişten bu sıkıntının çözümü için dua istemişler. Derviş dağın zirvesine çıkıp gözyaşları içinde dua etmiş. Allah’ım bu insanlara merhamet et onlara su ver diye yalvarmış.
Geremez Dağı’nın etrafında gezen bir adam varmış. Bir gün bu dağa çıkmak istemiş, dağa çıkmış ama dağ adamı içine almış. Üstünü de bir taş ile örtmüş. Daha sonra bu taşın etrafına gelen herkesi adam içine almış. Bu insanlardan bir daha haber alınamamış. Bu sebeple Geremez Dağı’nın yanına kimse yaklaşmazmış.
Aşağıdan gelür aldurmadum Golları boynuma salduramadım Bir elimde divit bir elimde galem Bir yarın ahlını ganduramadım Aşağıdan gelür allı vallı Parmahları boğum boğum gınalı Ne de büyümüşsün gelin edalı Ben seni ezelden seven oğlanım Aşağıdan gelür Kerem’in yanı taranmış Zülfünü vermiş tımarı ak göğsün üstünde Zemzem pınarı için susuzluğumu söndüremedim