Elif, adında bir kız varmış. İsmi gibi zarafetin simgesiymiş Elif. O yürüdüğü zaman “serv-i revan geliyor.” derlermiş. Güzelliği her yerde söylenen bir ay parçasıymış. Güzelin taliplisi çok olur ya işte Elif’i görüp de ona âşık olmayan yokmuş neredeyse. Talipliler birbirleriyle yarışırmış. Fakat onun öyle bir kaderi varmış ki… Kendini bekleyen kaderinden habersiz Yusuf adında bir
Evvelden gelinleri at ile gelin götürürlermiş. Damadın da yiğit delikanlısı üstün tutulurmuş. Yiğit dediğin cirit oynarken yenilmemeli ve güreşte sırtı yere gelmemeliymiş. Bu gelenekler belki de her yörede bilinen törelerdendir; fakat bazı yörelerin kendine özgü az bilinen ve damadı ağır imtihanlardan geçiren töreleri de varmış. Bu hikâyede yine bir yiğidin oyuna getirilerek imtihanı sonucunda öldürülmesi