Mani

Maniyi baştan söyle Kalemden kaştan söyle Karnımın açlığı var Ekmekten kaştan söyle – Kaşıklık dolu kaşı Oğlunuz bana aşık Kaçıpta gelecektim Mahalleniz çok dolaşık

Derelerde yayıldım Gün vurdu bayıldım Bene bir şey demeyin Ben yarimden ayrıldım – Kaleden iniş mi olur Ham demir gümüş mü olur İlkin söz verip Sonradan dönüş mü olur – Gümüş ibrik alırım Dış kapıyı sularım Giderken küstürmüşüm Gelirken karşılarım – Gümüş ibrik var benim Parmağıma dar benim Şu Kelkit’in içinde Kara gözlü yar benim

Meni meni hu meni Çuhurda goydun beni Yiğitligin bu muydu? Gurda yedürdün beni – Fırın üstünde kürek Ah yine yandı bu yürek Her dertlere dayandı Buna dayanmaz yürek – Deniz üstü haneyim Yel vurur pervaneyim Yarimden ayrılalı Delüyüm divaneyim – Al kalemi kalemi Yaz başıma geleni On beş yaşından sonra Oldum Âşuh Keremi – İn

* Sini galaylı sini Sil sininin pasını Evlenmek bi keredür Seç de al eyisini Bostan pezük degül mü? Dalun ezük degül mü? Ben sevemem eller ala Bene yazuh degül mü? – ** Bostan pezük degül mü? Dalın ezük degül mü? Yâr üstüne yâr sevmiş Bana yazuh degül mü? – * Bostanlarda pırasa Dalarına gar yağsa

Başına bağlamış çiti gırmızı Gaşı gara gözü sabah yıldızı Seni saran neyler gece gündüzü Yohsulluh elinden getti köpegin gızı – Su degülüm akam akam durulam Yer degülüm garış garış yarılam Bu dünyada sevdügüne sarılan O dünyada sorgu sual yoğumuş – (Trabzon) içinde bir güzel gezer Fino fes üstüne perçemin düzer O benim sevdügüm, olmasın nazar