Elif, adında bir kız varmış. İsmi gibi zarafetin simgesiymiş Elif. O yürüdüğü zaman “serv-i revan geliyor.” derlermiş. Güzelliği her yerde söylenen bir ay parçasıymış. Güzelin taliplisi çok olur ya işte Elif’i görüp de ona âşık olmayan yokmuş neredeyse. Talipliler birbirleriyle yarışırmış. Fakat onun öyle bir kaderi varmış ki… Kendini bekleyen kaderinden habersiz Yusuf adında bir
Evvelden gelinleri at ile gelin götürürlermiş. Damadın da yiğit delikanlısı üstün tutulurmuş. Yiğit dediğin cirit oynarken yenilmemeli ve güreşte sırtı yere gelmemeliymiş. Bu gelenekler belki de her yörede bilinen törelerdendir; fakat bazı yörelerin kendine özgü az bilinen ve damadı ağır imtihanlardan geçiren töreleri de varmış. Bu hikâyede yine bir yiğidin oyuna getirilerek imtihanı sonucunda öldürülmesi
Koyun seni gide gide götürdüm Götürdüm de yatağında yatardum Götürdüm de yatağında yaturdum Anam sağdı ben yanında oturdum Anamın sütünü eve götürdüm Anamın sütünü eve götürdüm Koyun sen gavahda guzlamadın mı? Sağ yanın sol yanın gözlemedim mi? Aj gurt geliy deyi gizlenmedin mi? Hey meleme koyun vazgeç kuzundan Hey ağlama gelin vazgeç yavrundan
Alansa bayır bucak da Alansa yıhılacak Alansa’nın gızları Çift çift gocıya varacah Yandı yandurdu beni Zalım köpeğin gızı, zalım köpeğin gızı Öyledir yar öyledir Aşgın beni söyletir Almış yarı dizine Hem öğretir hem söyletir Yandı yandurdu beni Zalım köpeğin gızı, zalım köpeğin gızı
Lemide Yarım Lemi Şu dere güllü dere Lemide yarim lemi Su gelür sere serpe Eskide yarum anu Dediler yar uykuda Lemide yarım lemi Uyardım öpe öpe Eskide yarum nenni Altundur alay değül Lemide yarım lemi Gümüştür kolay değül Eskide yarum nenni Şu dağlar ulu dağlar Lemide yarım lemi Çiçeği sulu dağlar Eskide yarum nenni Şurada