İl: | Gümüşhane - Kelkit |
Derleyen: | Aleyna Kezban Özer |
Düzenleyen: | Aleyna Kezban Özer |
Kaynak Kişi: | Nev*** Çe***, 1966 |
Evvel halbur içinde halbur zaman içinde, Hevze ile Fevziye adında iki bacı varmış. İki bacı da aynı anda hamile kaliyir. Bacılardan önce Fevziye doğurmuş. Sonra huri kızları gelmiş:
– Yeridikçe yeriye, çayır çimen ola. Güldükçe güllerin aça, banyo çimdikçe suların altın olsun, demiş.
Aradan bir zaman geçmiş Hevze doğurmuş. Huriler, Hevze’nin kızına da:
– Alnında, uzun ben olsun, demişler.
Kızın yüzünde zamanla “ben” olmuş.
Günlerden bir gün padişahın oğlu, Fevziye’nin kızını görmüş. Eve dönüp babasına:
– Ben bir kızı gördüm, beğendim, onu bana al, demiş.
Babası:
– Oğlum, biz soyluyuz o kızı nasıl alalım, demiş.
Oğlan:
– Yok, baba o kızı bana al, demiş.
Sonra Fevziye’nin kızına davul zurna ile dühürcü gitmişler. Fevziye, kızını padişahın oğluna vermiş. Bunlar kırk gün kırk gece düğün yapmışlar. Gelin gideceği vakit Hevze:
– Gelini ata ben bindireyim, demiş.
Hevze, ata kendi kızını giydirip bindirmiş. Kızı damın üstüne götürüp başından altın dökmüşler. Kızın yüzünde de peçe olduğu için kimse görmiyir. Kızın yüzündeki benden ses gelince sormuşlar:
– Allah allah bu ses nerden geliyir?
Kız:
– Anam cebime fındık goydu da onu kırıyırım, demiş.
Oğlanla kız evlenip eve gidince yine kızdan küt küt ses geliyir. Oğlan kıza sormuş:
– Bu ses nerden geliyir?
Kız:
– Anam fındık koydu da o kırıyirim.
Sonra oğlan peçeyi açiyir. Yüzündeki beni görüyir. Sonra padişah, oğluna:
– Hani bu kızın güldükçe gülleri açaydı?
Oğlan:
– Benim istediğim kız bu deyül.
Fevziye’nın kızı da düğünden sonra kayboliyir. Hele bir yoksul nene buluyir. Evine kötürüyir. Soruyor:
– Sen is misin cis misin?
Kız:
– Ben ne isem ne de cisem. Benim düğünüm oldu da ezem kendi kızını verdi. Beni de attan aşağı attı. Kendi kızını bindirdi.
Nene, kıza çimmesi için su veriyir. Kız çimdikten sonra kadına:
– Benim banyo yaptığım suyu tökme diyir.
Nene:
– Niye kızım, diyir.
Kız:
– Olsun tökme, diyir.
Nene kızın banyo yaptığı suyu tökmüyor sonra bir baksa kova altun tolmuş. Güldükçe kızın gülleri açıyir. Kadın eyle zengin oluyor ki sonra arayıp darayıp kızın anasını buluyorlar. Kadın beyle beyle diye anlatiyir. Kızını buldum, diyir. A bunlar altunları diyir, kızı bırakiyir. Sonra Hevze geliyir. Neyin nesi bu deyi soriyir. Kız:
– Tieze sen ben attan attın, gızıyin bindirdün yolladın.
Padişahın oğlu kıza bir daha dühür geliyir. Kızla oğlan evlenip mutlu mutlu yaşiyirler.